حكاية اليتيمة والۏحش بقلم نورهان اشرف
يا بنى ربنا يخليك
عزت وهو ينظر الى هند ربنا يعلم انا كنت قلقان على حضرتك ازاي امبارح
فضه بهدوء تسلم يا ابني من كل شړ انا مش عارفه اشكرك ازاي على اللي انت عملته معايا انا وبنتي لولاك انا كان زماني مېته دلوقتي
عزت وهو ينظر الى هند طب بعد اذنك يا حاجه فضه انا عايز انسه هند في دقيقه بس بره عشان اكلمها في موضوع الشغل
قامت هند من على الكرسي و هى جسمها بيتنفض من كتر الخۏف و التوتر
عزت بهدوء انا كدا عملت اللي عليا وعدني العيب امك وعملت العمليه وكمان استنيت ان هي تفوق وانا عايز حقي بقى
هند بتوتر بس انا مش هينفع اسيبها دلوقتي هي لسه فايقه هسيبها ازاي لوحدها
عزت بابتسامه لا دي خليها عليا انا قرص منوم بسيط هيوديها في حته تانيه
عزت بضحك انتى بجد مصدقه اللى انتى بتقولى ده بقولك ايه يا هتيجي معايا يا اما اقسم بالله لاقدم وصل الامانه للبوليس وساعتها انتي هتتحبسي و برضوا امك ھتموت بس المره دي مش ھتموت لان هي تعبانه ھتموت من قهرها عليكي ها تحبي ايه بقى تيجي
هند پقهر خلاص انا هاجي معاك
دخلت هند الاوضه على مامتها
فضه بهدوء ايه يا بنتي كلمك في ايه هيعينك هنا في المستشفى ولا في مستشفى ثانيه من بتوعه اصل
هند بجدية اه هشتغل فى الكافيه بتاع المستشفى بس لازم امشي اروح البيت عشان اجيب لك حبه حاجات وكمان اخذ دش
فضه بابتسامه ماشي يا بنتى خالى بالك من نفسك
عزت بهدوء بعد ما قفل الباب بقولك اى د شيلى ام الوش الخشب ده دد
هند پخوف انا قولت لماما انا مش هتاخر عليها
عزت..
الفصل الثالث
اليتيمه و الۏحش
بس انا
بلا انتى بلا بتاع انا عملت كل اللى عليا العملية بتاعت امك و يا ستى اذا كان على الورقه اه امضي عليها
خد عزت الورقه وقال الورقة و هتفضل معايا
قال كدا وقرب منها ولكن قامت هند من على الكنبه
عزت پ ڠضب لا كدا كتير اوى انا الورقه و كتبتها مع انى مش بعمل كدا عاوزه اى تانى بقا
هند بدموع انا مش كدا ومش عاوزه ابقا كدا
عزت پ ڠضب بقولك اى انا مش بحب النكد ده وانتى وافقتى لو كنتى عاوزه ترفضي كنتى رفضتى من الاول لكن خلاص دخول الحمام مش زاى
ابتعدت هند عنه وقالت يعنى اى
عزت بقوه يعنى خلاص اللى انا عاوزه هعمله
هند بدفع عن نفسها ابوس ايدك ابعد عنى
ضربها عزت بالقلم وقال انتى شكلك هتتعبيني
كانت هند تشعر بالقرف من نفسها و دموعها بتنزل كانها مطار على واشها
بعد مرور ساعه ونص كان نايم عزت
عزت بملل بقولك اى اسكتى خالص انا مش عاوز واجع دماغ فاهمه
هند پ ڠضب انت مش بنادم حسبي الله ونعمه الوكيل فيك يا شيخ ربنا ينتقم منك
هند بسخريه انت فاكر ان كل الناس زايك
عزت بهدوءاممم انتى شكلك عاوزنى افكرك تانى بالى حصل
عشان تحترمي نفسك
عزت بقرف لا وخيات امك ده بمزاجى انا مش
بمزاجك
انتى بس احب اقولك ان انا اللى مش عاوز لانك ممله اوى وانا بكره الملل عشان كدا الموضوع بنسبه ليا خالص وانتى مكانك الزباله ثم
كمل بهدوء اه صح مفيش ورقه ولا حاجه دى مجرد لعبه يا قطه اصل مش عزت التهامى الى واحده زايك تتشرط عليه اه قبل ما انساه انا مش عاوز اشوف وشك هنا تانى ولا المح طائفك فاهمه وعشان تعرفي انى راجل محترم هكمل علاج امك على حسابي الخاص مع ان الصراحه ده كتير عليكى اوى بس مش مشكله هعمل الخير و ارميه البحر فى خلال نص ساعه البواب يكلمنى يقول انك نزلتى فاهمه ولا لا
هند پبكاء حسبي الله ونعم الوكيل فيك ربنا ينتقم منك يا شيخ
اما عزت خرج من الشقه وعلى واشه ابتسامه سعيده كانه حقق اعظم انتصارته
بعد مرور نص ساعه كانت بتخرج هند من الشقه وهى تشعر بضعف كبير لا يعلم مقداره سوي الله واحده كنت تشعر ان العلم كله يتظر لها
عدت الى امها فى المشفي مره اخرى
فضه بستغراب مالك يا هند فى اى
هند بجدية مفيش يا امى تعبانه بس شويه مش اكتر
فضه پخوف لا يا هند اى اللى حصل انا قلبي واجعنى عليكى من ساعت ما خرجتي.
حاولت هند ان تتمسك امام امها فاهى تشعر ان امها قد علمت بما حدث معاها
مفيش حاجه يا ماما انا والله تعبانه مش اكتر
فضه بحزن ماشي يا هند هصدقك واكدب قلبي
عند عزت راجع المستشفى تانى وكان فى انتظاره صاحبه عمار
عمار بستغراب اى يابنى انت كنت فين انا بقال ى ساعتين مستنيك
عزت بابتسامه اى انت مراتى غيران عليا فى اى يا عمار انت مالك
عمار بجديةلا ده انت شكلك رايق على الاخر اى كنت مع واحده
عزت بهدوء الصراحه اه
عمار بسخرية انت مالك قلبت على جزار كدا ليه
عزت هو اى حكايات الجزارين دى انت تقول جزار و هى تقول جزار انت شايفنى لبس
جلبيه عليها ډم ولا مسك راسك فى ايدى
عمار بسخرية اى البت دى بتقولك جزار قالت لعزت التهامى جزار ده انت جبتها من عند مين
عزت بملل مفيش واحده امها كنت جايه تعمل عمليه جراحيه بس بت انما اى بطه من الاخر زاى ما بيقول وا
عمار بستغراب عزت البت دى آنسه ولا اي
عزت بملل انسه وانا ..
عمار پصدمه اى ده انت نهار ابوك اسود انت اكيد اټجننت
عزت بقرف لا بقولك اى انا مش عاوز اخرج من المود اللى دخلت فيه عشان كدا اطلع برا احسنلك و احسنلى
قال كدا وخرج من المكتب وساب عزت لوحده لا يشعر بحجم المصېبه الذي فعلها
مر على ذلك اليوم عشر ايام وها اليوم الخاص بخروج فضه من المشفي حضرت هند كل حاجه لكى تمشي من تلك المستشفى الملعونه
هند بهدوء يلا يا ماما انا جهزت كل حاجه
فضه يلا يا قلب فضه
قامت فضه من على
فضه الله يسلمك يابنى
عزت تعال يابنى خد الحاجات دى من الانسه قال الكلمه دى بسخريه كبير
وانت يابنى خد الحاجه و خرجها لحد العربيه
خرجت فضه من الامان جات هند عشان تخرج خلف امها مسك عزت ايدها وقال ها
لو احتاجتى اى حاجه تعالى واطلبي وانا مش هتاخر عليكى
توسعت عينه من الصدمه مصډوم انه اضرب بالقلم ومن مين من بت ملهاش لازم من واجه نظره
هند بقرف القلم ده عشان تفوق يمكن تعرف حجم المصېبه اللى انت فيها اصل اوع تكون فاكر ان ربنا هيسيبك او هيسبنى احنا الاتنين ربنا هينتقم