حكاية اليتيمة والۏحش بقلم نورهان اشرف
بقوه منه
كنت تجلس هند بجانب الماذون و محمد
محمد پ ڠضب هو فين الحيوان ده هو لسه مجاش ليه
نظرات له هند بملل واخذت تدعى الله فى سرها ان يكون حدث
له اى شئ لكى يبعد عنها
اتصل محمد به مره اخر و رد تلك المره
محمد پ ڠضب انت فين يا زفت المازون اقعد بقال ه ساعه مستنى حضرتك
عزت بجدية انا خمس دقائق واكون عندك يا بابا
محمد پ ڠضب اما نشوف
ونظر للماذون خلاص دقيقه ويكون هنا
المازون لا بئس يا سيدى
بعد دقيقتين داخل عزت و وشه كله وارم من يره يظن انها خارج من حرب
كدا ان يضحك محمد من منظره وقال ه مالك اى اللى عمل فيك كدا داخلت فى عربيه
لا كنت پيتخانق وبعدين يلا يا عم الشيخ اكتب الكتاب بقا لحسن انا مش فاضي
عزت ببرود لا ما انا دكتور يلا يا شيخ ونبي لحسن انا على اخرى وبعدين فين الشهود و كيل العروسه
محمد بابتسامه انا وكيل العروسه ولو عل الشهود ملكش دعوه وانت يا شيخ اكتب ماخر ١ مليون دولار
عزت بسخرية ليه هو انا متجوز هيفاء ولا يمكن جورجينا وانا معرفش
يتبع
الثاني عشر 12 بقلم نورهان اشرف
اليتيمهوالوحش الثاني عشر
هو انت ليه مش محترم بص يا بابا بيقول اى وبعدين انا اصلا مش عاوزه منك ربع جنيه مخروم انا بعمل كل ده عشان خاطر ابنى بس لكن لو عليا انا مش عاوزه حته ربع جنيه مخروم ده انا عاوزهم ياخدوا منى فلوس بس مشوفش وشك اصلا
عزت بردح فاهو يشعر پ ڠضب كبير و غيره اكبر بسبب الذي حدث مع عمار
محمد پ ڠضب بس انتوا الاتنين بعد اذنك ياشيخ اكتب الكتاب وخلصنى من الهم ده لحسن
بعد مرور نصف ساعه بارك الله لكم وبارك عليكم وجمع بينكم فى خير
نظر محمد الى عزت وقال انا هاخد الشيخ وامشي وانت هات مراتك وابنك ويلا على القصر
بعد خروج محمد من الغرفه نظر عزت الى هند وقال انتى عارفه انا هعمل فيكى اي دلوقتي واحنا لوحدنا والمره دى انتى مراتى يعنى لو عملتى اى محدش ليه حق انه يدخل
خلع عزت جاكيت البدله وقال لا بلاش تقولى كدا انتى اكتر واحده عارفه انى بتاع افعال مش اقوال
هند پخوف وڠضبا نت
عزت اوقفه صوت بكاء زين
واخذ الطفل وقال مالك يا حبيب بابي فيك اى انت زعلان من بابي ولا اى
قال كدا وبص لهند اللى كنت الدموع تنهمر من عينيها
قال كدا واخد زين ودخل بيه البلكون امه هند قعدت على السرير تبكى ولم تجد حل غير الاتصال بولدتها اخذت
هاتفها ودخلت المرحاض
هند پبكاء ايوه يا ماما الحقنى
فضه بستغراب مالك يا هند فيكى اى يا بنتى عمار عملك حاجه ولا اى
هند بحزن انا و عمار اطلقنا و اتجوزت عزت
فضه پصدمه اى
انتى بتقولى اى يا بت
انتى شكلك اټجننتي اتطلقتى واتجوزتى ازاى
هند ماما انا مش هعرف اقولك حاجه دلوقتي انا عاوزكى تجيلى
فضه انا هلبس واخد عمك صابر ونجيلك دلوقتي اقفلى
غيرت هند هدومها و خرجت من المرحاض نظرات لعزت وقالت انا جهزه هات زين عشان اجهزه
عزت بجديةانا جهزته
يلا ادامى
خرجت هند من الاوضه وخلفها عزت يحمل الصغير بين يده
ام عند فضه قفلت التلفون و دخلت مكتب صابرصابر الحقنى البت فى مصېبه الحيوان اللى اسمه عزت طلقها من عمار و اتجوزها هو
صابر بجديةطب و انتى اى اللى فرقك معاكى يا فضه وبعدين حته عشان العيال يتكتب باسم ابوه
فضه اى اللى انت بتقوله ده يا صابر بقولك اى انا مش ناقصه فلسفه بتاعتك انا عاوزه اسافر لبنتى دلوقتي البنت ھتموت من العيط وانا مش هسبها لوحدها
صابر بهدوء حاضر يا فضه اجهزى وانا هحجز فى اى طياره نزله القاهره
ام عند وفاء كنت تجلس هى و شاكى
وفاء بسخرية لا شوفتى البيت يا ختى يعنى واخده ابنى سلامه عشان ترجع لحبيب القلب لا وحيات مقصيصي دول لطين عشتها هى و اهلها
شاكي بستغراب بس انا
مش فاهمه ازاى
ابنك قبل يتجوز طليقت صاحبه اكيد فى سر
وفاء سر اى وبتاع اى انا اول ماشوفت البيت دى مرتحتش ليها بت شكلها تلعب بالبيضه و الحجر
شاكى بحزن بس كدا احنا لازم نحذر دولت منها وانتى عارفه دولت غلبانه و طيبه والبت دى حربايه
وفاء بقوه مين هو انا هسيب امها ده كفايه انها ضحكت على ابنى
نظرات لها شاكى بابتسامه و سكتت
دخل عزت البيت وهو يحمل الصغير وذهب الى امه
عزت بهدوءشيلى حفيدك يا ماما
دولت بحزن شوفت يا عزت اخر تصرفاتك الغلط حرمت نفسك حته من انك تستمتع ب ابسط حق من حقوقك انك تكون مع ابنك فى اول يوم ليه فى الدنيا و لولا ستر ربنا مكنتش هتعرف اصلا ان ليك ابن
نظر عزت الى امه بخجل وقال انا فعلا ندمان يا امى على كل اللى حصل
اخذت دولت الطفل من عزت و نظرات الى هند وقالت
اطلعى يا بنتى انتى و جوزك ارتاحوا وانا زين هينام معايا النهارده
هند باسفبس انا مش بعرف انام غير وهو معايا
مسكها عزت وقال بابتسامه بارده لا معلش انهارده
اليتيمهوالوحش الثالث عشر
ابعد ايدك بدل ما توحشك يا حلو
شكلك عاوزنى اكملى و مكسوفه تقولى صح بس مفيش مشكله انا تحت امرك يا قمر
قال كدا ونظر الى امه مهما سمعتي صوت يا حاجه اعملى نفسك مش سامعه
قال كدا وطلع السلم تحت نظرات دولت المصدمه من بجاحت ابنها
خدت دولت زين اوضتها
محمد اى ده يا دولت
دولت بسخرية ابنك البجح اللى مشفش ربع ساعة تربيه رامه الواد ليا واخد مراته
محمد بهدوءعادى يا دولت ده عزت وبعدين تعالى هنا الواد ده هينام فين
دولت بحب وهى تمسح على راس الصغير اكيد هينام معي انت عارف انى كنت هتجنن عليه من ساعت لم عرفت حكايه هند وكمان لم عرفت انها ولدت الولد اللى هيكون وريث عائله التهامى
محمد بسخرية لا يا ماما مش هينام هنا وبعدين هو لو نام هنا انا هنام فين
دولت بسخرية السح اندح امبوا الواد طلع لابوه وانا اللى مصدومه فى عزت ونسيت انى عندى بلوه اكبر بقولك اى يا محمد احترم سنك ياخويا ده انت رجليك و القپر عيب يا جدو
محمد پصدمه رجلى و القپر وجدو طب بقولك اى يا دولت خدى حفيدك واطلعى برا عشان موركيش جدو ممكن يعمل فيكى اى
نظرات له دولت بابتسامه وخرجت من الاوضه بكل هدوء
ام عند عزت انزل هند على الفراش وقال ها تعال بقا
هند پ ڠضب اقسم بالله لو قربت مني هضربك انا