روايه انا وحمايا بقلم كوكي سامح

جريت وحهزت اوضه وكمان حضرت عشا ودخلت عليه وقدمت العشا وقالت عاوز حاجه تانيه يا بيه ومسكت ايده
كمال فى ايه يا بنتى عيب كده ده انا قد ابوكى
عبير قد ابويا ههههه ده انت فى عز شبابك وليه مش راجل يعنى
كمال قام مسك عبير من ايدها وخرجها بره الاوضه وقالها انه مش هيتكلم لأنها زى بنته
وعبير خرجت مكسوره الخاطر
وقالت ايه ده انا ه فينك يا عونى بيه مكانتش بتاخد فى ايدى غلوه هههههههه وقالت فى سرها انا لازم اضرب على الحديد وهو سخن وراحت على اوضتها نامت
وفى صباح اليوم التالى الكل صحى وفطر وأشرف قال عمى كمال معلش هتعبك معايا ممكن تيجى معايا النيابه نتابع الإجراءات بس كمال قاله انت ابنى وان شاء الله ربنا هيطمن قلبك ونعرف الحقيقه

وراحوا على النيابه وكانت الصدمه ان بعد التحقيقات القضيه اتقيدت ضد مجهول المجنى عليه مكانش لى اعداء والنيابه امرت بتصريح ډفن الچثه والإجراءات خلصت
وعونى ادفن وادفن معاه سره ومحدش يعرف مين القاټل وبعد يوم شاق وطويل بين ډفن وترب وحزن اشرف راح هو وحماه واول ما دخل الڤيلا لاقى سومه اخته قاعده وبتعيط وقالت
سومه كده يا اشرف ټدفن بابا من غيرى
اشرف اهدى كده يا حبيبتى انتى مكنتش هنا ومكناش نقدر نستنى وخصوصا بعد تصريح الډفن 
سومه تشريح ايه هو بابا ماله
اشرف بابا اتقت ل الفرامل كانت مقطوعه
عبير قالت فى سرها مفيش انسب من الوقت ده لازم اضرب عالحديد وهو سخن وقالت اشرف بيه
اميره وابوها وسومه وأشرف والداده بصوا لعبير وأشرف قال خير يا عبير مال صوتك عالى كده ليه فى ايه بتزعقى ليه
عبير انا ليه حق هنا انا حامل من عونى بيه.
وأشرف اټجنن وقال ازاى حامل انتى يا جربوعه هيكون ليه اخ منك وقدام الكل سومه ومراته وحماه والداده
وچرجرها لحد بره الڤيلا وهنا الداده قالت ايدك يا اشرف يا ابنى على الاققل احترمنى ده انت متربى على ايدى
سومه هو ايه اللى بيحصل ده عاوزه افهم مين حامل من مين ابويا انا عونى بيه 
اميره براحه يا جماعه عاوزين نفهم كل حاجه فى حاجه غلط
عبير ما تتكلمى يا مدام اميره وقولى للكل انتى شوفتى ايه وشوفتى عونى بيه عمل فيه ايه ك قولى انا هروح فى داهيه انا واللى فى بطنى
أميره اه انا شوفت عونى بيه وهو كان معاها 
اشرف وازاى متقوليش يا اميره
اميره حبيبى انا اسفه ده يخص عمى هو مش صغير يعنى
اشرف قعد على الأرض وحط ايده ع خده وقال ياريتك كنتى قولتيلى خلاص احنا